Berenburgtoernooi 15 november 2018

Als een volkomen vreemde bij toeval op donderdag 15 november 2018 de zaal van Treffers aan de Boshovenstraat in Arnhem-Zuid binnenloopt weet hij niet wat hij ziet.
Hij is ongewild getuige van het halfjaarlijkse Berenburgtoernooi van de 55+, 65+ en merendeels 75+ afdeling van de tafeltennisvereniging Treffers.
Hij ziet een aantal in het kanariegeel gehulde mannen, die met een niet al te groot plankje met verhitte koppen aan vier tafels tegen een piepklein balletje staan te slaan, regelmatig nogal ludiek heen en weer springend.
Het is een nogal uitgedund toernooi met slechts 16 deelnemers. Meestal doen er wel twintig of meer spelers mee. Het zijn allen mannen, omdat de enige vaste vrouwelijke deelnemer verhinderd was.
De nachtmerrie van elke toernooi-directeur bleef ook Jan niet bespaard. Er melden zich ”s morgens nog twee personen af. Met enige improvisatie kon dit gelukkig opgelost worden.
In de ochtend werden er enkelpartijen gespeeld, waarna er omstreeks twaalf uur een korte pauze volgde, een pauze waarin er even gerust werd en en passant natuurlijk een klein glaasje Berenburg werd genoten. Eigenlijk is alcohol “not done” in de sport. Het toernooi heeft daar echter zijn naam aan ontleend en het is echt maar een piepklein glaasje per persoon.
De pauze werd ook gebruikt voor de traditionele vermaledijde groepsfoto. Daar gaat altijd iets mis mee. Toen Paul i.v.m. de nieuwe privacywet vroeg of men geen bezwaar had tegen publicatie van de foto, liep iedereen weg. Na enige aandrang lukte het toch met de opname [zie bijgaande foto].
Na de pauze werd er gedubbeld. Men kon daarbij de bij het enkelspel vergaarde punten nog verder opschroeven. Het zag er, toen het einde naderde, even naar uit, dat er drie deelnemers met hetzelfde aantal punten zouden eindigen. Uiteindelijk werden het er twee met veertien punten, Piet Werkhoven en Hendrik Freye. Een dobbelsteen bracht uitkomst. Piet gooide de steen iets hoger dan Hendrik. Met twaalf punten werd Tony Jonathan derde.
Ondanks het geringe aantal deelnemers was het toch een zeer geanimeerd toernooi, afgaande op de reacties van de spelers. Jan had het weer goed voor elkaar en werd beloond met een daverend applaus.
De winnaars werden de “kostbare” gouden, zilveren en bronzen medailles omgehangen en moesten vervolgens op het “schavot” plaatsnemen en werden zo vereeuwigd. Hen viel de eeuwige roem ten deel. Een schrale troost voor hun harde werken.
In het nieuwe jaar 2019 houden we weer een toernooi, het champagnetoernooi. Zonder alcohol lukt het kennelijk niet!

Tot het volgende toernooi.

Paul Hagemans